RTC & NJS beleid

Bij het lezen van stukken komen er altijd gedachte boven drijven net als bij het analyseren van wedstrijden. Het zijn echter trieste gedachte in dit geval en dat ligt hem aan het verkeerde uitgangspunt in het hele verhaal van BNL in een schrijven over het talentbeleid van de RTC en NJS. De bond heeft zich de rol van onderafdeling van het NOC*NSF opgelegd met alle gevolgen van dien, NOC*NSF steld de eisen.

- Het investeringsplan door NOC*NSF goedgekeurd

- Aantal plekken door NOC*NSF toegekend

- De gewenste ontwikkeling die een speler moet bewandelen wordt omschreven in het meerjaren opleidingsplan en het Talentprofiel van NOC*NSF.

De belangen van het NOC*NSF zijn niet hetzelfde als dat van de speler, als je heel veel geluk heb dan ga je misschien een keer naar de spelen. Niet om een grote rol te gaan spelen maar om mee te doen. Als badminton speler moet je de Olympische spelen niet als doel hebben maar als beloning.

De badminton federatie van China heeft echt niet de spelen als hoogste doel, waarschijnlijk. wel als hoogste erkenning.  In China (en in andere landen in Azië) zeggen ze gewoon dat de speler de beste van de Wereld moeten worden dan ga je vanzelf naar de spelen.

In Azië maken ze zoveel goede spelers dat spelers die veel beter zijn dan de meeste spelers in Europa niet eens mogen gaan, die hebben pech ze zijn in een land geboren waar ze wel kunnen badmintonnen.

Kortom de grote badminton toernooien zijn belangrijk, de bonden daar luistert niet naar wat wat het NOC zegt, het NOC luistert naar de badminton bond want die maken keer op keer de goedespelers. Onze bond is niet autonoom het geld is belangrijker dan de sport, zonder NOC*NSF kunnen ze niet want dan kunnen de banen niet worden betaald. Dus is het doel anders geworden, voldoenaan de eisen van NOC*NSF is belangrijker dan je eigen eisen stellen of het belang van de spelers.

Het talent is niet de graadmeter maar het aantal plekken door NOC*NSF toegekend is van belang, ongeacht of er talent is of niet. Talent komt niet op bestelling, in de ene periode zijn er 11 en de andere periode misschien maar 3. 

Dus eigenlijk heb je pech als je tot de periode van 3 behoort, je moet het geld delen met spelers die geen of veel minder talent hebben en je hebt ook nog eens slechte sparring. Kortom twee belangrijke elementen die jouw talent remmen.

Wat is de "gewenste ontwikkeling" die spelers moeten bewandelen? Het staat als een losse kreet tussen alle woorden maar ik zou het als ouder graag willen weten. Is die weg ook de weg die ik voor mijn kind wil, ik heb aan duizenden kinderen les gegeven en ik weet dat er niet EEN weg is er zijn er net zoveel als dat er kinderen zijn.

Het is ook mijn vermoeden dat het een lege tekst is en dat er helemaal geen richtlijn is. Het is bedoeld als een regel om ouders en spelers tot de orde te roepen indien ze iets doen wat niet goed uitkomt met het belang van NOC*NSF en BNL.

Er is ook geen uitleg over wat talent is en wat iemand de talentvolste maakt. Waar kan ik lezen wat BNL of het NOC*NSF als talent definiëren, wat moet een speler kunnen en zijn de trainers die zijn aangesteld bekwaam om deze eisen te ontwikkelen? Ik weet dat top trainers in Denemarken er niet toe in staat waren.

De laden op het bondsbureau liggen vol met gemaakte plannen en verzamelen meer en meer stof. Goede spelers vertrekken nog steeds naar het buitenland en we schrijven inmiddels 2021. De gemaakte plannen werken dus niet, ze zijn niet gemaakt met het belang van de sport en de sporter voorop

Er wordt gesproken over dat spelers worden gekozen op basis van het selectiebeleid. Wat is het selectiebeleid? In het verleden kwam het voor dat de beste spelers niet werden gekozen omdat ze niet deden wat BNL wou. Staat het ook in de definitie van talent dat je niet alleen de beste moet zijn maar ook moet luisteren?

Wat zijn de criteria om in S1 te komen, moet je veel gewonnen hebben of moet je technisch en tactisch goed ontwikkeld zijn? Er zijn spelers in de jeugd die geen tegenstand hebben, het winnen zal dan  niet zo moeilijk zijn maar komt er dan ook een aangepast programma zodat de technische en tactische kennis wordt vergroot? Ik heb het niet gehoord.

Hoeveel ruimte is er om eigen invulling te geven aan de ontwikkeling naar eigen inzicht en door eigen keuze te maken? Vroeger was het motto van BNL wie betaalt bepaald, dat is allang niet meer het geval, ouders betalen net zo hard mee maar moeten verder hun mond houden. Wanneer stopt de repressieve tolerantie in de sport?